Η καινοτομικότητα της παρούσας πρότασης άπτεται στην επίλυση του βασικού προβλήματος, της έλλειψης δηλαδή οδηγιών άσκησης δασοπονίας εντός των ΖΕΠ:
Στην κατάρτιση Οδηγιών μέτρων διατήρησης των ΖΕΠ, οι οποίες θα περιλαμβάνουν μεθόδους για την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης για κάθε προστατευόμενη περιοχή ή ζώνη ειδικής προστασίας ξεχωριστά. Αυτό θα επιλύσει το δύσκολο έργο των δασαρχείων και των 28 φορέων διαχείρισης σε σχέση με την υποχρέωση που έχουν να εκπονούν διαχειριστικά σχέδια για τις εν λόγω περιοχές.
Τα περισσότερα δάση της Ελλάδας βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διαδικασία εξέλιξής τους, διάγουν δηλαδή από αρχικά σε τελικά στάδια διαδοχής. Εξαιτίας του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα η δυναμική του δάσους, η οποία στηρίζεται στους δασικούς τύπους εξέλιξης, ως μια προσέγγιση προστασίας αλλά ταυτόχρονα και διαχείρισης των περιοχών αυτών, θα προσφέρει την απαραίτητη βάση προσανατολισμού για την επαρκή αειφορική διαχείριση και συνάμα προστασία της φύσης.
Έτσι ο διαχωρισμός των φυσικών τύπων οικοτόπων, η οριοθέτηση τους και οι προτάσεις σύνταξης δασοκομικών χειρισμών θα τεθούν με βάση τη δυναμική των δασικών οικοσυστημάτων και ειδικότερα των ΖΕΠ. Σύμφωνα με την αρχή του συμμετοχικού σχεδιασμού (participatory management) και της προστασίας των φυσικών ενδιαιτημάτων και των ενδιαιτημάτων των ειδών θα προωθηθούν καινοτόμες στρατηγικές και κατευθύνσεις, κατόπιν διαβούλευσης, με τους σχετικούς ενδιαφερομένους-εμπλεκόμενους φορείς (Stakeholder) στην εφαρμογή του παρόντος εγχειριδίου τόσο σε νομοθετικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Σήμερα διαφαίνεται μέσω της δασικής πράξης και των υπαρχουσών προδιαγραφών διαχείρισης των δασών του 1953/65, ότι πρεσβεύεται το μοντέλο των διαχωριστικών προσεγγίσεων των δασικών λειτουργιών. Το μοντέλο αυτό δεν αντικατοπτρίζει πλέον τις τρέχουσες οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικοπολιτισμικές συνθήκες της χώρας. Για τον λόγο αυτό οι οδηγίες του εγχειριδίου για τις ΖΕΠ θα αναπτυχθούν με βάση το μοντέλο της πολυλειτουργικότητας, η οποία προβλέπει την ενσωμάτωση ή την προσαρμογή των διαφορετικών δασικών λειτουργιών στην ίδια περιοχή, μερικές φορές ακόμη και πάνω στις ίδιες επιφάνειες.
Το μοντέλο αυτό μπορεί μετέπειτα να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να είναι αρωγός για την σύνταξη νέων προδιαγραφών διαχείρισης των ελληνικών δασών.
